Een man wil trouwen met z’n geliefde. In plaats van een ring overhandigt hij haar een boek vol geboden: “gij zult 100g bloem mengen met boter, suiker en 4 eieren; het deeg bakken op180°C enz”. En hij zegt tegen zijn aanstaande verloofde: “De liefde van deze man gaat door de maag. Dus, als jij de komende 40 jaar elke week deze geboden volgt en een perfecte cake voor me bakt, dan zal ik op het einde van de rit erover beslissen of ik jou wel echt als echtgenote trouw wil beloven.”

Ik denk dat we er allemaal over eens zijn, dat deze cakefanaat geen poster boy is voor ons christelijke liefdesideaal. Misschien vinden we een betere omschrijving in de woorden die we zonet beluisterden.

De lezingen van vandaag gaan immers over de liefde - 10 keer gebruikt Johannes de evangelist dit woord. En twee keer legt hij dezelfde zin in Jezus’ mond:

Dit is mijn gebod: dat gij elkaar liefhebt.

De liefde waarover Jezus spreekt, komt van zijn hemelse Vader. Ze is een onvoorwaardelijk geschenk, stelt geen voorafgaande eisen. Je hoeft god-zij-dank geen doctoraat in de liefde te behalen. De leerlingen waren vissers, belastinginspecteurs -verre van perfecte mensen-, en toch zijn ze met al hun gebreken vanaf de eerste ontmoeting welkom om met Jezus op weg te gaan.

De goddelijke liefde is bovendien universeel. Ze hoort niet toe aan een select clubje. In de eerste lezing trekt Petrus alleszins deze conclusie. Hij herkent zijn eigen pinkster-ervaring in de romeinse legerofficier Cornelius. Als blijkt dat deze niet-jood ook door de heilige Geest geraakt is, kan het niet anders zijn dan dat God zijn Liefde geschonken heeft aan alle mensen, en zeker aan hen die zichzelf in deze relatie met de groothartige Heer willen verliezen.

Want de liefde is ook onbaatzuchtig. Ieder van ons heeft de persoonlijke vrijheid om de liefde te beantwoorden of juist af te wijzen. Hierin onderscheidt ons christelijke geloof zich (volgens mij) van vele andere religies. Onze God is geen tiran die hardhandig gehoorzaamheid afdwingt. Vanaf het eerste teken van leven schenkt Hij zichzelf, zijn Liefde aan de mens.

Terwijl we dankbaar in die liefde groeien, worden we vrienden van de Heer. Échte vrienden zouden hun eigen leven geven voor de ander. Hun levens verstrengelen. Dat is dan ook de oproep die Jezus ons vandaag meegeeft: Als we Zijn voorbeeld volgen, kunnen we niet anders dan die liefde delen met de wereld. Wij mogen Zijn handen en voeten zijn, mogen Zijn gezicht zichtbaar maken.

Alles gaat voorbij, alleen God blijft. En God is liefde. Dan kan het niet anders, of de liefde is eeuwig. Ze biedt ons een perspectief op leven voorbij de dood. Ze zet ons nu al op weg. En eens zullen ook wij, net zoals Jezus, in het huis van onze hemelse Vader thuiskomen.

“Dan zal mijn vreugde úw vreugde zijn,”
zegt Christus in het evangelie.

Wij mensen leven in tijd en ruimte. Die oneindigheid is een ongrijpbaar begrip. Zeker als we geconfronteerd worden met de grenzen van ons aardse bestaan. Lijden en dood maken het soms moeilijk om de vreugde van de verrezen Heer in ons leven te zien. Donkere momenten zullen we allemaal tegenkomen.

Mogen wij dan iets van het vertrouwen en de kracht van Maria in ons leven ervaren. Als moeder heeft zij haar Zoon ten diepste liefgehad, ze heeft Hem de vrijheid gegeven om zijn Weg te gaan. Maar na het diepe leed dat ze onder het kruis voelde, mocht ze samen met de leerlingen de vreugde van de wederopstanding meemaken. En altijd verwees zij naar haar Zoon: “Doe maar wat Hij u zeggen zal.” En vandaag zegt Hij tegen ons:

“Dit is mijn gebod: dat gij elkaar liefhebt, zoals Ik u heb liefgehad,”

Liefde is...  

Liefde is... een cake mógen bakken voor je verloofde, niet moeten.

Liefde is... samen beginnen aan een ongelooflijk avontuur dat het menselijke overstijgt.

Liefde is... leven zonder angst; leven met herinneringen; vertrouwen dat niets verloren gaat.

Liefde is... alles... en nog zoveel meer...

Of zoals de kerkvader Augustinus het 1600 jaar geleden hertaalde:

“Dit is het doel van ons leven: bemin en doe wat je wil. Als je zwijgt, zwijg uit liefde; als je spreekt, spreek uit liefde; als je dingen wil veranderen, doe het uit liefde; als je vergeeft, vergeef uit liefde. Heb de liefde in de grond van je hart geworteld: uit zo’n wortel komt enkel wat goed is en goed maakt.”    

Amen.

‍