Molenfeesten
Elk eerste weekend van augustus verandert de buurt rond de Heimolen in een heuse festivalweide. Twee dagen lang optredens op de main stage, en dat alles afgeboord met kraampjes van de lokale verenigingen. Geen Vlaams volksfeest zonder mosselen, pannenkoeken en wafels, pizza en braadworsten, en ...
Ik ben het brood om van te leven. Wie naar Mij toekomt, krijgt geen honger meer. Wie in Mij gelooft, krijgt nooit meer dorst. (Joh.6,35)
Op zo'n speciale zondag wilden wij als parochie maar al te graag delen in de feestvreugde. De gemeente had voor ons een tentje naast de Molen opgeslagen; en dit witte pop-up kerkje werd tot de nok toe gevuld. Bij het altaar zat het gelegenheidskoor op een verhoogje - meer dan dertig stemmen uit onze Keerbergse koren zorgden voor de feestelijke klanken. Aan het altaar stond Jos Wellens, hij sprong in voor Christhu die door rugpijnen geplaagd werd maar er in onze gebeden bij mocht zijn. En daarvoor zaten jullie allemaal, die van de viering een ware belevenis maakten. Er waren extra stoelen nodig om iedereen gezeten te krijgen. Bewijs op de bijgeplakte foto's...
De lezingen van de 18de zondag door het jaar sloten naadloos aan bij onze locatie. Want waarover kan je naast een graanmolen beter preken dan over brood? Het volk van Israël dat de woestijn doorkruiste op hun weg naar vrijheid, overleefde op kwartels die 's avonds kwamen aanvliegen en manna dat 's morgens als dauw over het zand rijpte. En Jezus kwam het scherper stellen: Hij is ons brood. Als we Hem in ons leven toelaten en Hem delen met de wereld, zal liefde alles overleven.
Gelukkig was er na de eucharistieviering bij velen nog een plaatsje om samen te genieten van een hapje of tapje op de feestweide.